Kurecka: pamięci ofiar walczących z reżimem PRL o wolną Polskę

"Dzisiejszego wieczoru uczestniczyłam w obchodach Czarnego Czwartku w Gdyni. W uroczystości ku pamięci ofiar walczących z reżimem PRL o wolną Polskę wzięli udział mieszkańcy, przedstawiciele lokalnych organizacji, władze Gdyni oraz pani wojewoda Rutkiewicz." - informowała 17 grudnia Iwona Kurecka z Nowej Nadziei. 

Uroczystości pod pomnikiem Ofiar Grudnia 1970 przy Alei Piłsudskiego stanowiły wieczorną część obchodów rocznicy Czarnego Czwartku, w czasie którego komuniści wydali rozkazy strzelania do protestujących robotników Gdyni. 17 grudnia 1970 roku to również wielki hymn pamięci, czyli wierz napisany przez Krzysztofa Dowgiałło "Ballada o Janku Wiśniewskim", który bardzo szybko stał się pieśnią trafiając między innymi do dwóch monumentalnych filmów: "Człowieka z żelaza" Andrzeja Wajdy i "Czarnego Czwartku" Antoniego Krauzego.

"Wraz z Przemysław Olczyk - Konfederacja złożyliśmy wieniec w imieniu posłów Sławomira Mentzena i Krzysztofa Szymańskiego.

Z tak doniosłej okazji nasuwa się kilka przemyśleń.

To jest istny chichot historii, że ludzie, którzy przy okrągłym stole chcieli walczyć z komuną, 36 lat później na swojego wspólnego marszałka wybrali Czarzastego, który wywodzi się bezpośrednio z PZPR.

Rozumiem młodzież, która uczy się odpowiednio ugładzonej i wygodnie przedstawionej historii oraz ekonomii, która znowu jest polityczna, że nie rozumieją absurdu naszej obecnej sytuacji. Jestem w stanie zrozumieć moje pokolenie, urodzone po wydarzeniach grudnia 1970, które bardzo wczesne lata przeżyło w PRL, niewiele wówczas z tego rozumiejąc. Nas też często nie uczono rzetelnie najświeższej historii i współczesności.

Ale nie potrafię zrozumieć tych wszystkich starszych ode mnie osób, które pamiętają czasy internowania, których znajomi, przyjaciele i rówieśnicy roznosili 'bibułę', narażając przy tym życie własne i najbliższych, którzy sami uczestniczyli w strajkach takich lub innych, że oni dziś tak tłumnie wspierają koalicję 13 grudnia.

Takie dni, jak dziś, boleśnie przypominają, że wolność nie jest dana raz na zawsze." - dodaje Kurecka.

Odnosząc się do słów Iwony Kureckiej należy jednoznacznie stwierdzić, że polska scena polityczna, zwłaszcza w części powołującej się na rzekome kultywowanie dziedzictwa Solidarności, jest raczej koniunkturalnym wykorzystywaniem wartości, z którymi dwie największe (jeszcze) partie mają mało wspólnego.

Straciły już swoją szczerość i autentyczność, co wielokrotnie pokazały uczestnicząc w przeróżnych aferach, z których nie ma wytłumaczenia. Prezentowany wyżej Kazik w innym utworze jasno mówi gdzie ma polityczne propozycje dwóch tych partii.

Konfederacje idą w górę!

Właśnie zmęczenie nijakością dwóch dużych partii coraz więcej wyborców popiera (i jest to tendencja cały czas wzrostowa) Konfederację (Nowa Nadzieja i Ruch Narodowy) i Konfederację Korony Polskiej.

Natomiast uczestnictwo przedstawicieli tych ugrupowań w życiu publicznym daje im jeszcze większe szanse na całkowitą zmianę polskiej sceny politycznej, co zresztą może wydarzyć się po wyborach parlamentarnych.