- ogłosił zespół Dr. Hackenbush.
W końcu Gdynianie doczekali się informacji o koncercie formacji Dr. Hackenbush. Tradycyjnie trzeba liczyć się z tym, że Ucho wypełni się po brzegi. Zespół stanowi historię samą w sobie i do tego podszytą swoistym kultem. W latach '80 i '90 piosenki (niekonieczne poprawne tekstowo - i wcale nie chodzi o politykę) królowały na wszelkich prywatkach i ogniskach.
Kto nie znał pełnych wulgaryzmów utworów, taki jak: "Mięgwa", "Boli mnie cewa", "Zegarek", "Czy pałę ssiesz?", "To On Ten Skurwysyn", "Derma", "Jebał cię pies", "Kiła", "Jak ten wiater jebie w ryj...", "Porzuciła mnie dziewczyna", "Kosa"... i "BumTarara Babcia Stara"...
Spis utworów zespołu: drhackenbush.pl/dr-hackenbush-teksty
* * *
Wszystko zaczęło się na początku lat 70, gdy nastoletni gdynianin, Andrzej „Zmora” Rdułtowski, postanowił wcielić w życie swoją fascynację muzyką rockową. Udało się to z pomocą kolegów z podwórka, wśród których znalazł się basista Waldemar „Wally” Księżarczyk, przez kolejne lata stale współpracujący ze Zmorą. Najpierw pojawiła się idea grania cudzych utworów, a z nieznajomości języka angielskiego wyniknął pomysł na dopisywanie własnych słów. Pierwszą przeróbką było „Purple Haze” Jimiego Hendrixa. Składy i nazwy się zmieniały, a w repertuarze zaczęły pojawiać się też własne kompozycje Rdułtowskiego. W Noc Sylwestrową 1978/79 Zmora i Wally wraz ze znajomymi muzykami zagrali dla grona przyjaciół coverowo-improziwowany set z wulgarnymi tekstami, który po latach doczekał się wydania na kasetach.
W 1979 r. wykrystalizował się skład grający covery Thin Lizzy, ponownie ze Zmorą na wokalu i Księżarczykiem na basie. Grupa przyjęła nazwę Dr. Hackenbush pochodzącą od nazwiska bohatera filmu braci Marx „Dzień na wyścigach”. W tym wcieleniu pozostawiła po sobie jedynie amatorskie nagranie z koncertu w klubie Marynarki Wojennej w Gdyni. Stopniowo powstawał autorski repertuar, a rok później Dr. Hackenbush zajął pierwsze miejsce w Przeglądzie Zespołów Rockowych Wybrzeża w klubie „Gedanus”. Jednak przełom przyszedł dopiero pod koniec 1981 r. wraz z pierwszymi nagraniami w studiu Polskiego Radia Gdańsk.
Tuż przed planowaną sesją z zespołu odeszła większość muzyków, więc Zmora szybko zebrał nowych i równie prędko napisał dwa utwory w miejsce innych, ogranych z poprzednim składem. Były to „Mój pociąg ostatni” i „Długie szare dni”. Pierwszy z nich zyskał sporą popularność: był notowany na listach przebojów Programu III Polskiego Radia oraz radiowej Jedynki, gdzie dotarł do trzeciego miejsca, utrzymując się w notowaniach przez 9 tygodni. Zespół dokonał w następnych latach jeszcze kilkunastu nagrań radiowych oraz sporo koncertował, prezentując proste przebojowe piosenki z elementami hard rocka i nowej fali. Z czasem Dr. Hackenbush trafił pod opiekę Bałtyckiej Agencji Artystycznej.
Do największych sukcesów grupy można zaliczyć:
W Dr. Hackenbushu grali (stale lub jako muzycy sesyjni):
W międzyczasie trwała „podziemna” działalność Rdułtowskiego i Księżarczyka, którzy – używając pseudonimów Fred Standart i William Kox – nagrali w 1981 r. materiał z bluzganymi tekstami, luźno oparty na kompozycjach The Rolling Stones, The Beatles, The Kinks i innych, będący swoistym odreagowaniem ponurej rzeczywistości tamtego czasu. Zawierał on takie utwory jak „Mięgwa”, „Jebał cię pies” czy „Derma” i, mimo że nie był przeznaczony do szerszej publikacji, przez lata zyskał kultowy status krążąc w drugim obiegu na przegrywanych kasetach. Ze względu na wsamplowane odgłosy publiczności rozpowszechniło się mylne przekonanie, że są to nagrania koncertowe.
Więcej: drhackenbush.pl/historia/
* * *
Kto chciałby sobie przypomnieć (albo poznać) kawałki Zmory i Dr-a Hackenbusha, polecamy playlistę na YouTube:
youtube.com/playlist?list=PLfV3HukUL4UyfJL8uZPhPT7A71QxTnyDW
* * *
0
0
0
0
0
0
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz