Rodzina w komplecie. Bracia odnaleźli siostrę

W niedzielę informowaliśmy o czterech braciach, którzy poszukują siostry. Rozdzielono ich i rozjechali się po świecie. Zostali adoptowani. Przez lata nie mieli ze sobą kontaktu. Teraz postanowili odnaleźć siostrę, która jest najmłodsza z rodzeństwa. Pochodzą z Gdyni. Dziś chcą odbudować relacje rodzinne.

Dziś już młodzi mężczyźni kilkanaście lat temu zostali rozdzieleni. Błąkali się po domach dziecka, rodzinach zastępczych. Dwóch z nich trafiło do Włoch, zostali adoptowani, zmieniono im imiona i nazwiska.

Bracia pamiętali siebie i najmłodszą siostrę. Okres gdyński wspominają różnie (być może kiedyś o tym opowiedzą i poznamy ich historię). Siostra została od razu oddzielona od braci i słuch o niej zaginął. Nikt z męskiego rodzeństwa nie wiedział dokąd trafiła, czy została w Gdyni, czy też jakaś rodzina zagraniczna ja adoptowała.

I tak żyli rozdzieleni w różnych miejscach. Często zastanawiali się, co robi reszta, jak wygląda, gdzie mieszka? Jako pierwszy postanowił działać Adam (jako dziecko był Marcinem). Napisał, choć trudno mu posługiwać się językiem polskim, post na facebook'u, ktoś udostępnił to na grupie Pogórza. Na ten wpis 30 września trafiła Kornelia Karmazyn z Gdyni, która kojarzyła jeszcze z Pogórza rodzinę z ul. Manganowej.

- Skojarzyłam ich i nawiązałam kontakt - mówi Kornelia. - Podałam im kontakt do dawnego znajomego, bo oni nie pamiętali nikogo, żadnych nazwisk, zero kontaktu z kimkolwiek.

I tak w sumie rozpoczęło się poszukiwanie. Bracia dość szubko się odnaleźli. Wiele osób pamiętało wesołą gromadkę chłopaków z Manganowej. Problem pojawił się w odnalezieniu siostry. Jednak determinacja zarówno Adama i pozostałych braci, jak i Korneli była olbrzymia. Trzeba odnaleźć siostrę i już!

Kornelia zaczęła rozmawiać z sąsiadami chłopaków sprzed lat. Sama pamiętała dwóch z czwórki braci. Ma jednak koleżanki i znajomych na Pogórzu,którzy doskonale kojarzą nie dosyć, że czterech chłopców, to jeszcze piąta najmłodszą dziewczynkę. Machina ruszyła. W czasie swoich poszukiwań na bieżąco kontaktowała się z braćmi, najwięcej z Adamem, inicjatorem odnalezienie rodzeństwa. Oni też zaczęli sobie przypominać, jakby nagle czas się cofnął.

I tak wszystko zaczęło się układać. Jednak mimo uruchomienia wszelkich potencjalnych osób, które mogłyby cokolwiek wiedzieć o siostrze, nie pojawiały się żadne informacje, które dawały jakąkolwiek nadzieję na odnalezienie dziewczynki, teraz już nastolatki. Była też obawa, że nie mieszka już w Gdyni.

Dlatego Kornelia zdecydowała się na napisanie postu na FB i rozesłaniu go do jak największej liczby znajomych i nieznajomych również, bo może gdzieś ktoś skojarzy. I tak trafiło to do nas. Postanowiliśmy pomóc natychmiast. W ciągu kilku minut po otrzymaniu informacji powstał artykuł i post na naszym FB, który został opublikowany dokładnie w niedzielę, 17 listopada o godz. 10:22. O godz. 13:06 siostra została oznaczona przez koleżankę. W tej samej minucie zareagowała: „O Bożeeeeeee”. Błyskawicznie zareagował również Kornelia, która szybko skojarzyła rodzeństwo. I tak Adam kilka minut po 13 w miniona niedzielę pierwszy raz po kilkunastu latach rozmawiał ze swoją siostrą.

Radości nie da się opisać. Błyskawicznie o odnalezieniu zostali poinformowaniu pozostali bracia. Teraz, na razie telefonicznie i przez komunikatory porozumiewają się między sobą. Czeka ich spotkanie rodzinne... ale to już nowa historia, która dopiero nastąpi.

- Dzięki wszystkim, którzy nam pomogli, nasza rodzina jest kompletna, nikt nas już nie rozdzieli – swoją radość wyraża Adam.

Cała ta sytuacja jest jak scenariusz dobrego filmu, kwalifikującego się co najmniej na Złote Lwy!

Za naszym pośrednictwem bracia dziękują wszystkim, którzy przyczynili się do odnalezienia siostry.